به گزارش بستک نیوز، کم‌آبی در شهرستان بستک مسئله تازه‌ای نیست؛ سال‌ها خشکسالی، افت سفره‌های زیرزمینی، کاهش آبدهی چاه‌ها و وابستگی روستاها به منابع محدود، باعث شده که مردم به‌مرور و با تجربه شخصی، به اهمیت مصرف بهینه آب پی ببرند. برخلاف برخی مناطق که اقدامات آموزشی و تبلیغاتی وسیعی برای تغییر رفتار آبی صورت گرفته، در بستک این تغییر آرام و از دل زندگی روزمره شکل گرفته است.
بسیاری از خانواده‌های بستکی، با واقعیت بی‌آبی در فصول گرم روبه‌رو شده‌اند. در برخی ایام، آب لوله‌کشی تنها چند ساعت در روز جریان دارد و این موضوع باعث شده حتی کودکان نیز نسبت به صرفه‌جویی در مصرف آب آموزش نانوشته‌ای ببینند. کم‌آبی در بستک، معلمی بوده که بی‌هیاهو اما مؤثر، همه را وادار به فکر کرده است.
در نبود منابع پایدار، احیای آب‌انبارهای سنتی به‌عنوان راهکار خودجوش مردم در بسیاری از روستاها رواج پیدا کرده است. این آب‌انبارها، نه‌تنها به‌عنوان منبع ذخیره، بلکه به‌مثابه یک نماد فرهنگی از مدیریت خردمندانه منابع، نقش مهمی ایفا کرده‌اند. بسیاری از خانواده‌ها ترجیح می‌دهند آب باران را برای مصارف غیرشرب ذخیره کنند و از شیرهای خانگی تنها برای امور ضروری استفاده نمایند.
در کشاورزی نیز، اگرچه هنوز بهره‌وری پایین است، اما تغییرات کوچکی دیده می‌شود. برخی کشاورزان جوان‌تر با سرمایه شخصی اقدام به نصب سیستم‌های قطره‌ای کرده‌اند یا ساعات آبیاری را به شب تغییر داده‌اند تا از تبخیر کمتر بهره‌مند شوند. این اقدامات اگرچه محدود و پراکنده‌اند، اما نشانه‌ای از آغاز تغییر در نگاه مردم به منابع طبیعی هستند.
در بستک، رسانه‌های محلی، نشست‌های روستایی و حتی گفت‌وگوهای خانوادگی، تبدیل به بستری برای انتقال تجربه در زمینه آب شده‌اند. فرهنگ صرفه‌جویی، بیش از آنکه نتیجه تبلیغات باشد، محصول همدلی، همکاری و فشار واقعی زندگی است. این مدل از تغییر، گرچه بی‌سر و صداست، اما از عمق بیشتری برخوردار است و احتمال پایداری آن در بلندمدت بیشتر است.
انتهای پیام/
