به گزارش بستک نیوز، حدود یک سال از کلنگزنی پرحاشیه پروژه ساخت پلاتوی تئاتر در شهر بستک میگذرد؛ پروژهای که قرار بود نویدبخش توسعه فرهنگی و حمایت از هنرمندان باشد، اما اکنون به نماد آشفتگی مدیریتی، بیبرنامگی و هزینههای رو به تصاعد تبدیل شده است.
حدود شهریور سال گذشته بود که در یک مراسم نمادین در پارک ۲۲ بهمن شهر بستک پروژه پلاتوی تئاتر شهر با هزینهای معادل ۱۵ میلیارد تومان توسط شهرداری بستک به زمین زده شد. سپس این رقم به ۱۸ میلیارد رسید و بعد از طراحی نهایی، عدد ۳۵ میلیارد تومان روی میز آمد. اما در آخرین جلسهای که با حضور مدیرکل ارشاد اسلامی هرمزگان، نماینده غرب استان و کارشناسان شهرداری برگزار شد، اعلام شد که هزینه نهایی پروژه ممکن است به ۵۰ میلیارد تومان نیز برسد! این در حالیست که گفته شده فقط فاز اول پروژه با حدود ۱۰ میلیارد تومان کلید خورده است. آغاز چنین پروژه بزرگی در شهر بستک باوجود پروژه نیمه تمام ساختمان شهرداری در مقابل مسجد جامع تصمیم قابل تاملی بود که به هرحال با تصمیم شورای شهر و شهردار بستک آغاز شد.
اما حتی فاز اول آن هم به سرعت متوقف شد. بعد از آغاز عملیات خاکبرداری در زمینی روبروی ایرانخودرو رحیمی، مشخص شد زمین در مالکیت اداره ثبت اسناد است و ادامه کار با ممانعت حقوقی و قانونی روبهرو شده است مشکلی که فرماندار شهرستان را واداشت تا با میانجی گری این مشکل را حل کند و هنوز نتیجه آن در هاله ای از ابهام قرار دارد و پیش از این نیز زمینی در پارک ۲۲ بهمن برای پروژه انتخاب شده بود که به دلیل تأثیر منفی بر عملکرد ایستگاه هواشناسی و نبود بررسیهای کارشناسی، از دستور کار خارج شد.
پلاتو تئاتر شهر، پروژه ای مشارکتی تعریف شده است؛ اما همین توافق مشارکت هم تا دو هفته پیش توسط اداره کل ارشاد و شهرداری بستک منعقد نشده بود، طبق تعهد شفاهی قرار بوده ساختمان را شهرداری بستک بسازد، تجهیز آن را اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی برعهده بگیرد، و بهرهبرداری نهایی بر عهده هنرمندان تئاتر باشد. اما با روند فعلی، مشخص نیست این مشارکت چگونه قرار است به نتیجه برسد و چه زمانی پروژه به بهرهبرداری میرسد.
برآوردهای غیررسمی نشان میدهد که هزینه نهایی این پروژه با تجهیزات ممکن است به رقمی بسیار بالاتر از رقم اعلام شده برسد؛ رقمی قابل توجه که میتوانست با آن یک سالن اجتماعات چندمنظوره با ظرفیت ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر احداث کرد، سالنی که نه فقط هنرمندان تئاتر، بلکه همه اقشار هنری، فرهنگی و حتی عمومی برای انواع مراسمات شهر از آن بهرهمند میشدند نه اینکه فقط محدود به یک سالن پلاتو تئاتر با ظرفیت فقط ۱۵۰ نفر باشد که نسبت به هزینه آن غیرمعقول است.
در حالی که بسیاری از شهرهای کشور از جمله بندرعباس و بندرلنگه، پلاتوهای جمعوجور و کمهزینه با ظرفیتهای ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر ساختهاند، اصرار بر اجرای پروژهای با این وسعت، هزینه، و بیبرنامگی در شهری با محدودیت منابع مالی و نیازهای متعدد، جای سؤال دارد.
در نهایت، پروژهای که با هدف حمایت از هنر کلنگ خورد، امروز با مشکل زمین، هزینههای کلان، و آیندهای مبهم روبهرو است؛ پروژهای که بیش از آنکه افتخار فرهنگی باشد، نمونهای از یک بی مدیریتی و تصمیمگیریهای غیرکارشناسی شده است. مردم بستک حق دارند بدانند تکلیف این پروژه چیست، و چه کسی پاسخگوی این همه اتلاف زمان و منابع مالی خواهد بود؟
انتهای پیام/