زمانی که از دوردست به فتویه نزدیک می شدید و یا به ورودی آن می رسیدید، درختان سربه فلک کشیده نخل های آن چشم هر رهگذری را خیره می کرد و رطب و خرمای آن زبانزد خاص و عام بود ، اما چند سالی می گذرد که این درختان مهربان که میراث مردمان خونگرم این دیار بوده و هویت آنرا در بر می گرفته ،دچار مهمان ناخوانده ای شده است که دیگر بیرون راندن آن از اراده باغداران خارج شده است !!
بلی:درخت کهور وحشی
که بدون اراده کاشت و فارغ از هر منبع آشکاری از آب رشد می کند و هم اینک بیش از نیمی (چندین هکتار) از فضای کل نخلستان های فتویه را به سیطره کامل خویش در آورده و به بزرگترین دغدغه اهالی بخصوص باغداران مبدل شده که هیچکس یارای مقابله با آن را ندارد.
میزان رشد و تکثیر کهور به حدی است که نیازمند یک برنامه جامع و مدون و عزم راسخ برای کنترل و معدوم نمودن را دارد.
در حال حاضر تمام محل های رهرو به نخلستان و باغات و جاده های بین مزارع را در برگرفته و به کل مسدود نموده است و سایه های آن بر نخیلات و محصول تاثیر چشم گیری گذاشته است.
به علت رشد غیر قابل باور آنها در باغ های بسیاری و ناتوانی در کنترل کهور ،صاحبان آنها را بر آن داشته که بدلیل هزینه های گزاف معدوم نمودن آنها عطایش را به لقایش ببخشند و آنها را رها نموده اند!
لذا با توجه به اینکه نخل یکی از درختانی بوده که از گذشته های دور مورد استفاده اهالی و کل منطقه و کشور بوده است و با توجه به وجود چشمه آبگرم فتویه (که تامین کننده مناسبی برای نخلستان می باشد) و همچنین جایگاه نخل و خرما در تغذیه که حتی در قرآن نیز بیش از بیست بار به آن اشاره شده است ، این را می طلبد که مسولین ،خصوص جهاد کشاورزی شهرستان و استان نسبت به روند تخریبی نخلستانهای فتویه حساس شده و ضمن بازدید و گزارش فکری عاجل نمایند.
انتها/
