به گزارش بستک نیوز، این جشنواره با حضور گروه‌هایی از بیست استان کشور برگزار می‌شود، اما در دل استان هرمزگان، جایی برای موسیقی بومی بستک باز نشده است؛ اتفاقی تلخ که می‌توان آن را یک فرصت‌سوزی جدی برای معرفی این موسیقی منحصربه‌فرد دانست.
سؤال اینجاست: چگونه ممکن است در جشنواره‌ای با هدف پاسداشت موسیقی نواحی، حتی یک نماینده از موسیقی بستکی حضور نداشته باشد؟ مگر نه اینکه پیش از دوران کرونا، هنرمندان بستکی بارها در جشنواره‌های مختلف ملی حضور داشتند و حتی در تهران، زیر برج میلاد، به اجرای برنامه پرداختند؟ این سابقه روشن نشان می‌دهد که بستک، ظرفیت و توانایی حضور در سطح ملی را دارد؛ اما چرا امروز خبری از آن نیست؟
این غیبت را نمی‌توان به حساب برگزارکنندگان جشنواره گذاشت؛ بلکه دلایل اصلی آن را باید در جای دیگری جست‌وجو کرد: از علاقه‌نشان ندادن برخی از هنرمندان برای حضور در جشنواره‌ها گرفته تا نبود حمایت سیستماتیک از سوی نهادهای فرهنگی، عدم معرفی درست هنرمندان محلی و بی‌توجهی مستمر نهادهای فرهنگی و هنری در بستک.
موسیقی بستکی با ریتم‌های خاص، سازهای بومی و رنگ صوتی متفاوت، بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت موسیقایی جنوب ایران است. اما نبود ساختار حمایتی و غیبت مداوم در رویدادهای فرهنگی و هنری، این هویت ارزشمند را در معرض فراموشی و حذف تدریجی قرار داده است.
جشنواره موسیقی نواحی فرصتی طلایی برای شنیده شدن موسیقی‌های محلی است. اما وقتی بستک از این صحنه جا می‌ماند، فقط یک صدا خاموش نمی‌شود؛ بلکه بخشی از فرهنگ این سرزمین در سکوت فرو می‌رود. امروز وقت آن است که مسئولان فرهنگی، هنرمندان و دغدغه‌مندان موسیقی محلی در بستک، قدمی جدی برای بازگشت به صحنه بردارند. موسیقی بستکی باید شنیده شود، باید دیده شود، باید حمایت شود.
انتهای پیام/
