بستک نیوز ـ در حالی که سالانه هزاران جوان در کشور به دلیل مشکلات اقتصادی از ازدواج بازمیمانند، تجملگرایی در مراسم عروسی بهعنوان یکی از عوامل پنهان اما پراثر، در حال دلسرد کردن بسیاری از خانوادهها و جوانان از تشکیل زندگی مشترک است.
طی سالهای اخیر، برگزاری مراسمهای پرهزینه و چشموهمچشمیهای اجتماعی، ازدواج را از یک سنت ساده و معنوی، به فرآیندی سنگین، اضطرابآور و پرهزینه تبدیل کرده است. از تالارهای چند ده میلیونی و لباسهای لوکس گرفته تا هزینههای سرسامآور فیلمبرداری، آرایش و جهیزیه، همگی به موانعی جدی بر سر راه جوانان برای آغاز زندگی مشترک بدل شدهاند.
کارشناسان اجتماعی بر این باورند که افزایش سطح انتظارات و تقلید از سبک زندگیهای تبلیغشده در شبکههای اجتماعی، فشار زیادی به خانوادهها وارد کرده و موجب شده است که ازدواج از حالت طبیعی و سهلالوصول خود فاصله بگیرد.
برخی از خانوادهها با اصرار بر برگزاری مراسمهای تجملاتی، خواسته یا ناخواسته مسیر ازدواج را برای فرزندان خود دشوار میسازند. در این میان، بسیاری از جوانان نیز ترجیح میدهند به جای ورود به مسیری پرهزینه و پرتنش، اساساً از تصمیم ازدواج صرفنظر کنند یا آن را تا سالها به تعویق بیندازند.
تحلیل: تجملگرایی؛ بازوی نرم فرهنگ استعماری
آنچه در ظاهر بهعنوان «شکوه و تجمل» در جشنهای عروسی دیده میشود، در واقع بازتاب نوعی نفوذ فرهنگی است که ریشه در سبک زندگی مصرفگرا و وارداتی دارد؛ سبکی که هیچگونه هماهنگی با فرهنگ اصیل اسلامی و زیستبوم اجتماعی کشور ندارد. این نمایشهای پر زرق و برق، نهتنها امنیت روانی و مالی خانوادهها را تهدید میکند، بلکه الگوی نادرستی از موفقیت و خوشبختی به نسل جدید ارائه میدهد.
در نقطه مقابل، آموزههای اسلامی، سنتهای محلی و سبک زندگی ایرانی، همواره بر سادگی، قناعت، و توجه به معنویت در آغاز زندگی مشترک تأکید داشتهاند. ازدواج در این نگاه، یک پیمان مقدس است که با صداقت، محبت و همراهی آغاز میشود، نه با هزینههای نمایشی و وامهای سنگین.
در شرایطی که نرخ ازدواج کاهش یافته و سن ازدواج در حال افزایش است، بازگشت به اصل سادهزیستی و مبارزه با تجملگرایی، نهتنها یک انتخاب فرهنگی، بلکه یک ضرورت اجتماعی و ملی است.